Arbatax nie tylko Rocce rosse

W dosłownym tłumaczeniu są to Czerwone skały, jednak w rzeczywistości są bardziej pomarańczowe. Z jednej strony przypominają wieże gotyckiej katedry, z drugiej zaś jest to bardziej monumentalna skalna ściana. Dzięki swojej pomarańczowej barwie świetnie wyróżniają się z otoczenia, jak również korespondują z barwą nieba i morza.

Torre di San Gemiliano (Torre Saracena).

Co więcej, spoglądając obok gotyckiej skalnej katedry pod nogi, można zobaczyć, że dwie połacie czerwonych skał rozdziela de rosse residence wąski pas czarnych skał. Wygląda to niesamowicie – jakby płynęła tutaj niegdyś magma, która później zastygła tworząc czarny pas. Nie wiem, jakie jest pochodzenie tego czarnego skalnego pasa, ale przypatrywałam mu się długo i nie wygląda bynajmniej tak, jakby był dziełem człowieka. Miasto Arbatax słynie przede wszystkim z niezwykłych czerwonych skał zwanych Rocce rosse, które uznawane są za jeden z najciekawszych cudów natury na Sardynii.

Newsletter może zawierać informacje handlowe przesyłane przez RASP w imieniu własnym lub na zlecenie jej Zaufanych Partnerów. Brygady polityczne zajmowały się zbieraniem informacji o politykach, brygady obronne natomiast szukały informacji o służbach, wymiarze sprawiedliwości oraz więziennictwie22. Wyżej niż brygady znajdowały się kolumny, które grupowały kilka brygad z tego samego regionu22. W 1980 roku istniało pięć kolumn, każdą z nich kierował jeden dowódca. Przywódcy kolumn decydowali o podejmowaniu zamachów terrorystycznych o znaczeniu regionalnym. Będąc w pobliżu czerwonych skał Rocce rosse, warto zobaczyć także port o przemysłowym charakterze i niewielką marinę Cala Genovesi (przeznaczoną głównie na niewielkie łodzie rybackie).

Odzież Rosse line, jesień 2025

W porównaniu natomiast z poprzednią plażą San Gemiliano, plaża Porto Frailis wypada zdecydowanie słabiej. Jest mniejsza i węższa, a dodatkowo część plaży należy do Hotelu La Bitta. Nie zobaczymy tu także gór, które widać z plaży San Gemiliano. Widok jest bowiem mocno ograniczony z jednej strony przez wzgórze z wieżą Torre di San Gemiliano, a z drugiej także przez inne wzgórza.

Przepiękna plaża San Gemiliano.

Podejrzewam, że jest tak głównie ze względu na lokalizację plaży. Jest bowiem w centrum miasta, a ponadto blisko stąd do pobliskich knajp i restauracji. Rejsy z Arbatax nie obejmują jednak przepięknej jaskini Bue Marino.

• Wieża San Gemiliano stanowiła dawniej część systemu obserwacyjnego wybrzeża, składającego się łącznie ze 105 wież.
• Arbatax to kolejne miejsce odwiedzone przez nas w ramach wrześniowej wycieczki na Sardynię.
• Wygląda to niesamowicie – jakby płynęła tutaj niegdyś magma, która później zastygła tworząc czarny pas.

Najlepszą opcją dotarcia do wieży jest dojście pieszo, lub ewentualnie dojazd autem szutrową drogą. Trzeba jednak liczyć się z tym, że miejsce to nie jest wybitnie turystyczne, więc nie zdziwmy się, że w niektórych miejscach napotkamy porzucone śmieci. My wybraliśmy się tu na pieszo, tym bardziej, że z naszego hotelu mieliśmy do wieży niecałe pół kilometra.

Rejsy po Zatoce Orosei. Droga SS 125 z Arbatax do Cala Gonone.

Jeśli więc chcecie ją zobaczyć, wybierzcie się w rejs z Cala Gonone. Jest to miasteczko znajdujące się po drugiej stronie zatoki, ok. 70 km od Arbatax. Niby niewiele, ale trzeba przejechać drogę stu zakrętów, czyli drogę SS 125.

Najpiękniejsze miasta Sardynii

Istnieją sporne poszlaki mówiące o tym, że Czerwone Brygady otrzymywały wsparcie finansowe z Jugosławii, Czechosłowacji i Bułgarii. Według członków Czerwonych Brygad w ugrupowaniu zabronione było kontaktowanie się z przedstawicielami państw bloku wschodniego8. Byli członkowie Czerwonych Brygad donieśli władzom, że kupowali broń od Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny.

Stąd już tylko parę kroków i jesteśmy na tej cudownej plaży. My akurat plażowaliśmy na wydzielonym sporym odcinku plaży znajdującym się przed hotelem Hotel Club Saraceno. Plaża jest jednak na tyle rozległa, że absolutnie nie była nigdy zatłoczona. Rzekłabym nawet, że w II połowie września była wręcz dość wyludniona. W porównaniu zaś do drugiej plaży w Arbatax, czyli plaży Porto Frailis, plaża San Gemiliano była aż niezwykle wyludniona. Co także ciekawe, mimo, że obok Rocce rosse znajduje się skalny, bardzo wysoki klif, nie jest on takiego samego koloru jak Czerwone skały.

Kurtka damska brendi.pl

Jest ona niezwykle znana na Sardynii i uwielbiana zwłaszcza przez motocyklistów. Przyjeżdżają oni tutaj z całej wyspy, by zmierzyć się z licznymi górskimi zakrętami, przy okazji podziwiając bajeczne górskie widoki z drogi. Wyjątkowe Rocce rosse składają się ze skały zwanej porfirem.

Same zaś Rocce rosse wybijają się na płaskiej przestrzeni wybrzeża w pewnej odległości od skalnego klifu. Na początku 1970 roku utworzona została organizacja Lewica Proletariacka (Sinistra Proletaria), która od kwietnia zaczęła tworzyć bojówki nazwane Czerwonymi Brygadami42. Początkowo celem ataków Czerwonych Brygad były wielkie zakłady przemysłowe5. Atakując wielki przemysł, bojówkarze chcieli zastraszyć kapitalistów oraz ożywić konflikt między robotnikami a ich pracodawcami5. Pierwsze akcje Brygad polegały na podkładaniu ładunków wybuchowych w budynkach fabryk5. Porywano też członków dyrekcji fabryk, jednak po przesłuchaniu ich przez „trybunał ludowy” zawsze wypuszczano ich na wolność5.